Arqueologia acidental em New Orleans. Um casal encontrou uma lápide romana (!) ao fazer uma limpeza no seu jardim.
Reproduzo, com a devida vénia, um texto de José d'Encarnação:
A placa funerária de cujo achado em Nova Orleães ontem me fiz eco na minha página do FB é conhecida desde o século XIX, identificada em Cività Vecchia. Foi publicada no volume XI do Corpus Inscriptionum Latinarum sob o nº 7584, como pode ver-se na ficha infra:
publication: CIL 11, 07584
dating: 101 to 270 EDCS-ID: EDCS-21100456
province: Etruria / Regio VII place: Civitavecchia / Centumcellae / Blera
D(is) M(anibus) / S(e)x(to) Congenio Vero / mi(liti) cl(assis) p(raetorianae) Mi(senensis) natio(ne) Bes(sus) / vixit an(nos) XLII mi(litavit) an(nos) / XXII tutela III(triere) Asc(l)epio / fece(runt) Atilius Carus / et Vettius Longinus / heredes / b(ene) m(erenti)
Como se vê, também – por estranho que pareça – as epígrafes romanas conseguem atravessar o Atlântico!
Arthur Almeida deu a conhecer o achado, no passado dia 10. Foi o casal Daniella Santoro e Aaron Lorenz que, ao limparem o jardim da casa antiga que haviam comprado em Nova Orleães, encontraram a lápide por entre as plantas secas.
Siderado é palavra curta para definir o que senti ao ler estas palavras.
Sem comentários:
Enviar um comentário